Rzadko zdarzają mi się wiersze z dedykacją dla konkretnych osób. Tym razem tak jest i właściwie samo się tak porobiło :) Wymyśliłem całość wychodząc do pracy. W drodze zapisywałem wiersz w komórce. Skończyłem, gdy akurat mijałem dom, w którym mieszkała zmarła niedawno dziewczynka, o której też w Soczewce wspominałem. I wiersz jest dla Niej.
-- -- --
Darii
To nie Twoja jesień
To nie Twoja mgła
I nie Twój wiatr
Strącający liście z topól
To nie Twoje łzy
Nie Twój płynie czas
Ty już śpisz
Na innym obłoku...
8 komentarzy:
pamiętam Darię z Twojego blogu.Rybka też o niej pisała...
jaki piękny wiersz!
wzruszyła mnie jego prostora - jak w kołysnace...
wieczne odpoczywanie...
Dotknąłeś mego serca...
....jak ks.Twardowski....duszy dotknąłeś......cudowny wiersz.....
piękny...
wiersz Nas porusza ? czy dedykacja?
A to odejście gdzieś po duszy się kołacze....
Fajny ten Twój wiersz Latarniku :D
a tak na serio porusza....
Porusza, porusza... Jak już poruszy, to lepiej jest na duszy...
Jest w tym wierszu wszystko i pamięć i odchodzenie...Dzięki temu i my pamiętamy o Darii.
"To nie twój płynie czas..."
Cudnie
Prześlij komentarz