czwartek, 26 sierpnia 2010

Nitki Twoich Słów

--  --  --

wygniecione dotykiem

światło poranka

rozszczepia chmury

wyrzucam w niebo

roztarty w palcach popiół

wszystkich zdarzeń

nitki twoich słów

rozwieszam pomiędzy oknami

niech nabiorą barw



6 komentarzy:

Anulka pisze...

Ludzie wiersze piszą... :-) To miłe. Wirtualnie ściskam dłoń, co pióra chwytać się nie boi ;-). Ale..., gdzie te pióra, gdzie???;-)

zielinskabeata pisze...

"nitki twoich słów
rozwieszam pomiędzy oknami
niech nabiorą barw"

wiersz bardzo mi się podoba..
pozdrawiam

słodko-winna pisze...

Ależ magiczny ten wiersz.Nic, tylko zazdrościć tej, która "podmioci się" w nim;)

Jakub Ruszniak pisze...

dobry wiersz :)

Pchełka pisze...

Piękny,piękny wiersz...pozdrawiam Cię wieczornie. A.

Anonimowy pisze...

jaki piękny!
dawno nie wierszowałeś, ja zresztą też miałam długą przerwę, ale ostatnio znów próbuję